بیانیه های جمعیت (10)
اناالله و اناالیه راجعون
جمعیت طرفداران ایمنی راهای کشور در پیامی جان باختن ومصدومیت جمعی از مردم کشور در پی حادثه زمین لرزه را تسلیت گفت وبا تمامی مردم غیرتمند وسربلند غرب کشور اعلام همدردی کرد.
وقوع حادثه دلخراش و تلخ زلزله در استان کرمانشاه موجی از غم و اندوه را در ایران اسلامی رقم زد.
جمعیت طرفداران ایمنی راهها ضمن عرض تسلیت این حادثه محنت باربه ملت شریف ایران بویژه مردم بزرگوار غرب کشور، کرمانشاه، ایلام و خانواده های مصیبت دیده و طلب شفای عاجل مصدومان، از خداوند متعال صبر و شکیبایی برای تحمل این مصیبت و کاهش آلام خسارت دیدگان مسئلت می کند.
غم و اندوه عمومی جامعه در پي سوانح اخیر جاده ای
علیرغم انکه یکی از اوج های سفر در طول سال مربوط به شهریور ماه است ظاهرا تمهیدات و بسیج لازم مانند ایام عید برای کنترل و جلوگیری موثر از بروز سوانح بعمل نیامده و در چند روز اخیر شاهد سوانح دلخراشی در جاده های کشور بودیم.
جمعیت طرفداران ایمنی راهها ضمن ابراز تاسف و تاثر عمیق، همدردی خود را با خانواده ها و بازماندگان سوانح و عموم ملت ایران اعلام داشته و سلامتی کامل مجروحان و مصدومان این سوانح را از درگاه خداوند سبحان مسئلت مي‌نمايد. ضمن انکه انتظار میرود کلیه دستگاههای مسئول ضمن بررسی عمیق سوانح اخیر نتایج بررسیهای خود را باطلاع ملت شریف و مسلمان کشور رسانده و این جمعیت نیز با تمام توان و بنیه کارشناسی خود آماده هر نوع همکاری در این راستا میباشد
بيانيه جمعيت طرفداران ايمني راهها درخصوص واژگوني اتوبوس حامل دختران دانش‌آموز در داراب
يازده ايراندخت فرزانه
قرباني سهل‌انگاري دیگری
در عيد قرباني كه سپيده نزده سياه شد.
چهار صبح روز عید قربان,اتوبوس در راه،سفر اردوئی دختران معصوم.
دختران یکی در میان چرت می‌زنند، یکی در میان خیره‌اند به پنجره و راه.
و ناگهان با صدایي مهيب، همه چیز از پیش‌رفتن بازمی‌ایستد؛ اتوبوس، راه و لبخند دختران. سوانح تکراری رانندگی باز هم قاتل نخبگان و عزیزان‌مان مي‌شود.
ابعاد فاجعه، غيرقابل تصور است. در صبح عيد وحدت مسلمين جهان، جمهوري اسلامي ايران رخت عزا به تن مي‌كند.
اين بار، نه تعطيلاتي متوالي در كار بوده، نه بارش برف و يخبندان، نه ريزش كوه و نه هيچ روند غيرطبيعي ديگر. فرزانگاني كه در كمال معصوميت به‌سادگي به‌خاطر خستگي و خواب‌آلودگي يك راننده و غفلت هماهنگ‌كننده سفر، چهره در نقاب خاك كشيدند، نوجواناني كه هر يك مي‌توانستند بهترين جراح قلب، به‌نام‌ترين متخصص مغز، زبردست‌ترين حقوقدان، توانمندترين كارشناسان, متخصصین, مديران و ده‌ها شخصيت آينده‌ساز براي وطن و اثرگذار براي اطرافيان خود باشند، در وانفساي بي‌توجهي تمام‌عيار به ابتدايي‌ترين ابلاغيه اردوهاي دانش‌آموزي براي ممنوعيت تردد در شب، خانواده‌هاي زيادي را دچار حزن ابدي نمودند.
دقيقاً در دومين دهه از سالگرد داغ المپیادی‌های شریف، بار ديگر جان آينده‌سازان‌مان در اثر بي‌مسئوليتي و اصرار بي جهت بر سفر شبانه، به‌راحتي پرپر شد.
روزمرگي فاجعه‌ها، غيرت و تعصب ما را براي جلوگيري از اقدامي موثر براي تغيير رفتار، زايل نموده است.
دانشجو و دانش‌آموز و سرباز و غيره ندارد، شك نيست كه برای محصلان اوضاع بحرانی تر است، ديروز شهرکرد و تربت حیدریه و لنگرود و بروجن و ... . امروز نوبت داراب است و فردا خدا داند فاجعه به سراغ كدام شهر مي‌رود.
دردناک‌تر از فقدان آن يازده ايراندخت دسته‌گل، نخاعِ قطع‌شده‌یِ آن دو دانش‌آموز بیگناه ديگر و عضو قطع‌شده دو دانش‌آموز ديگر است.
ديگر از سنگینی قلب و قفل زبان گذشته است.
بار الها، در این سرزمین چه خبر است؟ دقيقاً چه كسي پاسخگو است؟ لابد بازهم قرار است یکي دوماه دیگر گزارش مقصران حادثه را رسانه‌اي شده و نهايتاً همه بروند دنبال زندگی‌شان؟ این سرزمین تاب فراق بیشتر ندارد.
داغ بس است برای این دیار و خانواده‌هایی که با کوه مشکلات اما با هزاران امید معصومانِ خود را برای علم اندوزی حمايت مي‌كنند.
کشور داغدار از دست رفتن این فرزندان مستعد است.
كابوس همچنان بر ما سنگيني مي‌كند. چه‌كسي پاسخگوي پدر و مادرهايي است كه از طليعه عيد، جلوي پايانه تجمع کرده‌اند.
پرسشهاي معنادار زيادي براي تحليل اين فاجعه، مطرح مي‌شود:
1. اصرار بر سفر شبانه از چه بابت بوده است؟ سفر شبانه دانش‌آموزي بالاخره چه‌موقع منع مي‌شود؟
2. چگونه مسئول تعليم و تربيت دانش‌آموزان به چنين متولياني سپرده شده است؟
3. مسئولیت پیشگیری از تکرار چنین حوادث ناگواری در آینده بر عهده کدامیک از دستگاه ها میباشد؟
4. آيا صرفه‌جویی در هزینه يك شب اسكان و يك وعده غذا، به قيمت جان اين فرزانگان مي‌ارزيد؟
5. آيا اقتصاد حمل‌ونقل عمومي مسافري برون‌شهري، واقعي و حساب‌شده است تا راننده براي تامين معاش، نياز به چنين بيش از حد كار كردن نداشته باشد كه منجر به چنين فاجعه‌اي شود؟
اميد است كه اين بار، برخلاف روانشناسي ما ايرانيان، به‌جاي برانگیختگی آني و به همان سرعت فروکش نمودن و فراموشي، سوانحي که بدواً كوهي از تاثر به همراه می‌آورند، در نهایت به اصلاح مهمي بيانجامند تا دوباره و از جای دیگری پديد نيايند و با داغ دیگری، يادآور نشوند. پيكرهاي مطهر ايراندختان معصوم در خانۀ ابدی‌شان آرام می‌گیرند و همگي ما هم در خانه غفلت.
جمعیت طرفداران ایمنی راهها، مصیبت وارده را به خانواده‌هاي داغدار و یکایک هموطنان عزيز، تسليت عرض نموده و شفای عاجل برای مصدومان و صبر و شكيبايي براي بازماندگان داغدار، مسئلت دارد.
مضافاً جمعیت، بر خود لازم میداند تا هموطنان، بالاخص اعضای خود را، به ایفای نقشی سازنده جهت حمایت از حادثه‌ديدگان و تسكين آلام بازماندگان و چاره‌انديشي و فعاليت جهت جلوگيري از وقوع فجايع مشابه در آينده فراخواند.
جمعیت طرفداران ايمني راهها آمادگی خود را برای انعکاس نظرات و پاسخهاي مسئولین محترم يا ديگر اشخاص دخيل، اعلام می‌دارد.
آتش‌سوزي ميني‌بوس كاركنان هواپيمايي
بيانيه جمعيت طرفداران ايمني راهها درخصوص آتش‌سوزي ميني‌بوس كاركنان هواپيمايي
سانحه بسيار دلخراش حمل‌ونقلي دیگری، اين بار نه در جاده‌اي خارج از شهر، بلكه در ميان پايتخت، متوليان پيشروترين بخش حمل‌ونقل كشور را به كام نيستي كشيد.
تصادف و آتش‌سوزي ميني‌بوس حامل كارمندان شريف هواپيمايي ملي كشور و سازمان هواپيمايي كشور جشن ورود همزمان چهار فروند هواپيماي جديد به كشور را به سوگواري خانواده صنعت حمل‌ونقل كشور و ديگر اقشار مردم ايران، تبديل كرد.
همزماني خبر با شور انتخاباتي ايام اخير، مانع از واكنش در خور اصحاب رسانه و متخصصان به اين فاجعه گرديد.
جمعيت طرفداران ايمني راهها، مصیبت وارده را به خانواده‌هاي داغدار عزيزان، خانواده صنعت هواپيمايي و خانواده حمل‌ونقل كشور، تسليت عرض نموده و پاداش نيكو براي متوفيان و صبر و شكيبايي براي بازماندگان داغدار، مسئلت دارد.
اطلاعیه
بیانیه جمعیت طرفداران ایمنی راهها به مناسبت شهادت زنده‌ياد مهندس محمدعلي طلوعي‌مقدم
بیانیه جمعیت طرفداران ایمنی راهها به‌مناسبت فاجعه آتش‌سوزي و فروريزي ساختمان پلاسكو
فاجعه فروريزي ساختمان پلاسكو، نماد نيم‌قرن تهران پيشرو، كه منجر به درگذشت جمعي از فداكارترين آتشنشانان، كسبه شريف و ديگر هموطنان عزيزمان و خسارت مالي عظيم چند صد ميلياردتوماني گرديد، كشور را در شوك فروبرده و پايتخت‌نشينان را به سوگ نشانده است.
فروشندگان و توليد‌كنندگاني كه دقيقاً در سومين سالگرد فاجعه آتش‌سوزي قبلي در همين خيابان جمهوري، با شور و شوق مهياي فرارسيدن شب عيد بودند، به طرفه‌العيني مصيبت‌ديده از تباه‌شدن ماحصل يك عمر كوشش و همه سرمايه خود هستند. شهرونداني كه نان‌آوران خود را با شوق فرارسيدن تعطيلات آخر هفته، با كوله‌باري از اميد روانه محل كار نيمروزي كردند، اكنون در حيرت مشاهده پيكر بي‌جان عزيزان بي‌گناه خود هستند. آتش‌نشان متعصب براي نجات فروشگاه‌داراني از جان خود گذشتند كه بارها به هشدارهاي آنان در رعايت بديهي‌ترين اصول ايمني، بي‌توجهي كرده بودند.
فاجعه پلاسکو كه بارزترين مثال از فراگیر شدن حادثه‌ای كانوني به يك تراژدي تمام‌منطقه‌ای است، بار ديگر و به دردناك‌ترين و واضح‌ترين شكل، از يك سو بر جديت مقامات دولت، شهرداران و استانداران بر شكل‌گيري كانونهاي لجستيكي در حاشيه كلان‌شهرها و جابه‌جايي انبارهای غیراستاندارد داخل شهر به آنها، از ديگر سو به اهميت نگهداري و نوسازي مستمر اماكن و تاسيسات و پيگيري ولو قهرآميز تجهيز آنها به امكانات ايمني و در نهايت بر اهميت اولويت‌بندي بودجه‌بندي براي دستگاه‌هايي از قبيل آتش‌نشاني نسبت به انبوه بودجه‌گيرندگان تقريباً بلااثر در كشور و شهرداري، تاكيد دارد. بديهي است چنانچه اقدامي درخور در اين خصوص براي وضعيتهاي مشابه صورت نپذيرد، مصيبتهاي ديگري، عظيم‌تر از فاجعه پلاسكو در كمين است.
جمعیت طرفداران ايمني راهها، با تسليت اين مصيبت ملي، به احترام آتشنشانان فقيدي که پنجشنبه شب، الي‌الابد از بوسيدن روی ماه کودکانشان محروم شدند، منتهای سپاسگزاري را از فعاليتهاي طاقت‌فرساي امدادگران از جان‌گذشته، افسران و تكاوران سختكوش پليس و ارتش و ديگر تلاشگران در صحنه تقدیم نموده و یکایک ملت بزرگ ايران، بالاخص اعضای خود را، به ایفای نقشی سازنده در حمایت از مصيبت‌ديدگان، فراخواند تا آلام بازماندگان، اندكي تسكين يافته و با درس‌گيري از پنجشنبه سياه تهران، تدابيري انديشيده شود تا در آينده جان و مال هموطنان عزیز در برابر رخدادهاي آتی، به‌شكلي مطمئن‌تر امنيت داشته باشد.
