و با تاسف بیشتر در شش ماهه سال جاری این وضعیت نگران‌کننده‌تر بوده و بیش از 10 هزار نفر از سرمایه‌های انسانی اجتماعی که حدود 62 درصد از آنان در سن کار بودند، در اینگونه حوادث جان شیرین خود را از دست دادند و این در حالی است که مجمع عمومی سازمان ملل متحد با صدور قطعنامه 299/74 سال‌های 2030-2021 را به عنوان دهه اقدام برای ایمنی راهها تعیین و برنامه اجرایی برای کاهش حداقل 50 درصدی مرگ و میر و مجروحیت حوادث ترافیکی به کشورهای عضو از جمله ایران ابلاغ و موضوع در کمیسیون ایمنی راههای کشور در همان سال به تصویب رسیده است، لیکن متاسفانه از سال اول برنامه افزایش سوانح رانندگی در کشور رقم خورده و لذا به نظر می‌رسد ضروررت دارد با قید فوریت تغییرات اساسی و ساختاری در ارکان نهاد راهبر، اصلاح روش‌ها و برنامه‌های گذشته در دستور کار قوه مجریه قرار گرفته و قوای مقننه و قضائیه نیز به موضوع ورود جدی داشته باشند. نکته حائز اهمیت در برنامه سازمان ملل متحد در کنار و همراه دولت‌ها مشارکت جامعه مدنی شامل، سمن‌ها – دانشکاه – جوانان همچنین بخش خصوصی و سرمایه‌گذاران تعیین شده است که قطعاً می‌تواند در دست‌یابی به هدف کاهش و غلبه بر پدیده خانمانسوز مؤثر باشد.
نمی‌توان به راحتی از کنار به هدر رفتن حدود 8 درصد از درآمد ناخالص ملی و صرف حدود 45 درصد از بودجه نظام سلامت به آسیب‌دیدگان از حوادث ترافیکی گذشت ضمن آنکه نسبت به صدمات گسترده انسانی و اجتماعی جبران‌ناپذیر با تبعات بیشمار که هرگز تبدیل به اعداد و ارقام نمی‌باشد، بی‌تفاوت بود، چه بسیار سخت و دشوار است درک شرایط خانواده‌هایی که پدران، مادران و فرزندان خود را در این اینگونه حوادث از دست می‌دهند و چه بسا هیچ قصوری متوجه آنان نبوده است و باید اذعان داشت غلبه بر این وضعیت و برقراری ایمنی حمل و نقل و سفرها با عزم ملی و خواست و اراده عمومی به موازات اقدامات جدی دستگاه‌های اجرایی، انتظامی، فرهنگی امکان‌پذیر است همانگونه که در دیگر جوامع دنیا خواستند و توانستند.
بی‌شک این خبر غم‌انگیز و تاسف‌برانگیز است که از 18 درصد از مجموع قربانیان سوانح ترافیکی زیر 18 سال بوده که امیدهای آینده جامعه را تشکیل می‌دهند و یا اینکه بدانیم 44 درصد از جان‌باختگان اینگونه حوادث در شهر تهران را موتورسواران و 41 درصد عابران پیاده شامل می‌شود و نتیجتاً ً نشان از عدم موفقیت در برقراری و حاکم نمودن مسئولیت اجتماعی و آموزش‌های مربوطه و ایجاد نظم و انظباط رانندگی مورد انتظار می‌باشد.
جمعیت طرفداران ایمنی راهها در این روز 28 آبان روز جهانی یادمان قربانیان سوانح رانندگی با ابراز نگرانی شدید از شرایط فعلیِ حوادث ترافیکی اعتقاد راسخ دارد که طرح‌ها و برنامه‌های گذشته تاثیر لازم برای کنترل همه جانبه و فراگیر وضعیت رانندگی را نداشته از این رو به عنوان یک مطالبه عمومی توجه لازم، فوری و جدی به اصلاح زیرساخت‌ها و وضعیت راههای درون و برون شهری با اختصاص اعتبارات مورد نیاز، تغییر اساسی در تولید خودرو، بازنگری در نظارت، کنترل و قوانین راهنمایی و رانندگی همچنین اعطای گواهینامه، حضور فعال و توجه ویژه رسانه‌ها از جمله رسانه ملی و نهادهای فرهنگی کشور را به عنوان اقدامی لازم از سوی نهادهای مسئول خواستار بوده و امید دارد تا شرایط حضور و اعطای اختیارات بیشتر برای سمن‌ها و بخش‌های خصوصی از سوی تصمیم‌گیران حاکمیتی جهت فعالیت در این بخش فراهم گردد.
