انالله و انااليه راجعون
ديگر بار، ملت ايران در مصيبت جانباختن امنيت‌سازي سختكوش، به سوگ نشست. بالاخص جامعه حمل‌ونقل و راهداري ايران، در حسرت ممارست، سختكوشي، شب‌بیداری و صبوري بزرگ‌مردی است که مراقبت از راهها و مسافران را بر آسودن مقدم داشت.
شادروان مهندس محمدعلي طلوعي‌مقدم، كه در چنان وضعيتي وخيم بي‌هراس از گرفتار شدن، به‌سان فرشته‌اي نجات‌بخش در سرمای استخوانسوز با شجاعت شخصاً به ياري در راه‌ماندگان رفت تا امید را بر دل سرنشینانی که دلهره در آنها رخنه کرده، بنشانند، خود بر اثر سقوط بهمن در محور هراز، جان به جان‌آفرين تسليم كرد.
بلاترديد، ارزش معنوی مجاهدت اين بزرگمرد راهدار، در ردیف طبیبان متعهد، پرستاران عاشق و سربازان جان‌برکف، قرار می‌گیرد. تا به امروز، جوهره فعالیت این پاسداران خط‌مقدم جاده‌ها، مظلوم مانده و برماست که نگذاریم، بيش از این، مغفول بماند؛ هرچند، تنها پروردگار یکتاست که می‌تواند اجری درخور به این عزیزان، اعطا نماید.
آيا هنگامي كه با ترددی مطمئن با خاطری آسوده، در تمامی اوقات، با اطمينان به مقصد مي‌رسيم، به ارزش خدمت‌رسانی به‌موقع چنين راهداراني دلیر و مخلص در حفظ مهمترین زیرساخت توسعه کشور، فكرمي‌كنيم كه در گردنه‌ها، ارتفاعات و محورهای یخ‌زده، دور از خانه و خانواده، تمام عشق خود را به‌پای مسافرین، ایثار کرده‌اند؟
جمعیت طرفداران ایمنی راهها با عرض نهايت تسليت به راهداران شريف در سراسر كشور و خانواده داغدار ايشان و همكاران آن مرحوم در استان تهران، از پروردگار يكتا، علو درجات و مقام شهادت را براي اين فقيد عزيز و شكيبايي و طول عمر را براي بازماندگان مسئلت مینماید.
www.rsss.ir
