فاجعه فروريزي ساختمان پلاسكو، نماد نيم‌قرن تهران پيشرو، كه منجر به درگذشت جمعي از فداكارترين آتشنشانان، كسبه شريف و ديگر هموطنان عزيزمان و خسارت مالي عظيم چند صد ميلياردتوماني گرديد، كشور را در شوك فروبرده و پايتخت‌نشينان را به سوگ نشانده است.
فروشندگان و توليد‌كنندگاني كه دقيقاً در سومين سالگرد فاجعه آتش‌سوزي قبلي در همين خيابان جمهوري، با شور و شوق مهياي فرارسيدن شب عيد بودند، به طرفه‌العيني مصيبت‌ديده از تباه‌شدن ماحصل يك عمر كوشش و همه سرمايه خود هستند. شهرونداني كه نان‌آوران خود را با شوق فرارسيدن تعطيلات آخر هفته، با كوله‌باري از اميد روانه محل كار نيمروزي كردند، اكنون در حيرت مشاهده پيكر بي‌جان عزيزان بي‌گناه خود هستند. آتش‌نشان متعصب براي نجات فروشگاه‌داراني از جان خود گذشتند كه بارها به هشدارهاي آنان در رعايت بديهي‌ترين اصول ايمني، بي‌توجهي كرده بودند.
فاجعه پلاسکو كه بارزترين مثال از فراگیر شدن حادثه‌ای كانوني به يك تراژدي تمام‌منطقه‌ای است، بار ديگر و به دردناك‌ترين و واضح‌ترين شكل، از يك سو بر جديت مقامات دولت، شهرداران و استانداران بر شكل‌گيري كانونهاي لجستيكي در حاشيه كلان‌شهرها و جابه‌جايي انبارهای غیراستاندارد داخل شهر به آنها، از ديگر سو به اهميت نگهداري و نوسازي مستمر اماكن و تاسيسات و پيگيري ولو قهرآميز تجهيز آنها به امكانات ايمني و در نهايت بر اهميت اولويت‌بندي بودجه‌بندي براي دستگاه‌هايي از قبيل آتش‌نشاني نسبت به انبوه بودجه‌گيرندگان تقريباً بلااثر در كشور و شهرداري، تاكيد دارد. بديهي است چنانچه اقدامي درخور در اين خصوص براي وضعيتهاي مشابه صورت نپذيرد، مصيبتهاي ديگري، عظيم‌تر از فاجعه پلاسكو در كمين است.
جمعیت طرفداران ايمني راهها، با تسليت اين مصيبت ملي، به احترام آتشنشانان فقيدي که پنجشنبه شب، الي‌الابد از بوسيدن روی ماه کودکانشان محروم شدند، منتهای سپاسگزاري را از فعاليتهاي طاقت‌فرساي امدادگران از جان‌گذشته، افسران و تكاوران سختكوش پليس و ارتش و ديگر تلاشگران در صحنه تقدیم نموده و یکایک ملت بزرگ ايران، بالاخص اعضای خود را، به ایفای نقشی سازنده در حمایت از مصيبت‌ديدگان، فراخواند تا آلام بازماندگان، اندكي تسكين يافته و با درس‌گيري از پنجشنبه سياه تهران، تدابيري انديشيده شود تا در آينده جان و مال هموطنان عزیز در برابر رخدادهاي آتی، به‌شكلي مطمئن‌تر امنيت داشته باشد.
