اخبار و مقالات | جمعیت طرفداران ایمنی راهها

بدون تردید از دیر باز یکی از ارکان بسیار مهم و کلیدی اقتصاد کشور  را باید از آنِ فعالان و دست اندرکاران حمل و نقل جاده‌ای دانست و برشمرد که بیش از 90 درصد جابجایی کالا و مسافر را با تعهد و صداقت وصف‌ناپذیری بر عهده داشته و همواره بر حرفه، شغل و خدمتی که ارائه می‌دارند افتخار می‌نمایند. 26 آذر"روز حمل و نقل و رانندگان" فرصت مغتنمی است تا تلاش شبانه‌روزی این طبقه ارزشمند اجتماعی را ضمن قدرشناسی و قدردانی، به آحاد جامعه بیش از پیش معرفی نمود تا برای ادامه خدمت‌شان قوت توانی باشد. در کنار فعالان این صنف نیز تلاشگران دیگری که نام پر افتخار راهدار را بر سینه دارند در جای جای کشور جان بر کف در سرمای سخت زمستان و گرمای طاقت‌فرسای تابستان و اغلب دور از خانه و خانواده به خدمتگزاری مشغولند تا حمل و نقل به گردش خود ادامه دهد و میلیون‌ها میلیون سفر هموطنان با آرامش و آسایش خاطر از شبکه‌های ارتباطی بین شهری انجام گردد، اینان نیز همچون گروه نخست خدمت را برای رضای حق تعالی و رضایتمندی مردم و استفاده‌کنندگان از راهها با شوق تمام عیار برگزیده‌اند و بدین سبب روز اول دی‌ماه با شروع فصل زمستان که به نام "روز راهدار"  مزین است را باید قدر دانست و ارزش سعی و کوشش آنان را به گوش جامعه رساند. جمعیت طرفداران ایمنی راهها آغاز "هفته حمل و نقل، رانندگان و راهداری" را به یکایک مدیران، کارکنان، دست‌اندرکاران و ذینفعان این عرصه تبریک و تهنیت عرض نموده، امید و انتظار است با همت و تدابیر جدی، عاجلانه و مؤثر از سوی تمامی دست‌اندرکاران، مسئولین و تصمیم‌گیران به همراه جلب عزم و اراده ملی، بر شرایط بسیار نگران‌کننده و روند رو به افزایش سوانح رانندگی و آسیب‌های انسانی، اجتماعی و اقتصادی ناشی از این پدیده که از سال گذشته آغاز و در سال جاری با شدت بیشتری ادامه یافته است، غلبه نموده برای ایمنی حمل و نقل و سفرهای جاده‌ای دست در دست یکدیگر حرکت و تلاشی جدی داشته تا کشور را از ورطه خانمانسوز حوادث ترافیکی رهایی بخشیده نوید بخش روزهای بدون حادثه باشیم. انشااله   جمعیت طرفداران ایمنی راهها

چه تلخ و غمناک است که امروزه از حوادث ترافیکی به عنوان یکی از مهمترین دغدغه‌ها و نگرانی‌ها در بین جوامع و ملت‌ها به ویژه در کشورهای در حال توسعه و کمتر توسعه یافته می‌شنویم. می‌نویسیم، این پدیده‌ی آسیب‌رسان در کشورمان نیز نگران‌کننده، متمایز و قابل توجهِ جدی بوده و علیرغم تلاش‌های صورت گرفته متاسفانه تنها در سال گذشته با رشد غیر قابلِ قبول، قریب به 17 هزار نفر از هموطنان جان شیرین و امانت الهی خود را در اولین سال از دهه ی ملیِ اقدام برای ایمنی راهها از دست داده و بالغ بر سیصد هزار نفر مصدوم و معلول شدند که در سال جاری نیز به شتاب بیشتری ادامه دارد، بی‌درنگ و بدون تامل باید گفت آمار ِتکان‌دهنده و مخاطره‌آمیزی است که با آسیب‌های انسانی یک زلزله بزرگ و یا برخی جنگ‌ها می‌توان آن را مقایسه نمود، به راستی به کدامین گناه این چنین قربانیانی؟ و تا چه زمانی باید ایستاد و نظاره‌گر بود؟ چرا باید از کنار این رخدادهای آشکار و پنهان به راحتی گذر کرد؟ این قبیل حوادث ناگوار هر روز و هر ساعت آسیب‌های بسیار جدی بر سرمایه‌های انسانی، اجتماعی و اقتصادی وارد نموده و لطمات جبران‌ناپذیری بر پیکره جامعه تحمیل می‌نماید، چرا که قریب به اتفاق این انسانهای از دست رفته و آسیب‌دیده، نیروی کار و تولید، دانش و خدمت و آینده‌سازان این مرز و بوم بوده و نقش‌آفرینان توسعه پایدار کشور و گردانندگان چرخه‌ی اقتصاد و اجتماع محسوب می‌گردند، بی‌سرپرستی و از هم‌گسستگی کانون گرم بیشماری از خانواده‌ها، یتیم شدن انبوه‌ای از کودکان، سوق یافتن بسیاری از خانوارها به سمت فقر، معلول و از کارافتادگی دائم‌العمر عده کثیری از هموطنان و صرف قابل توجهی از بودجه سلامت کشور به امور درمانی، پزشکی و بیمارستانی و ... ناشی از سوانح رانندگی تنها بخشی از پیامدهای جبران‌ناپذیر این عارضه دردناک و تراژدی حاصل از آن در کشور است که همه روزه در حال تکرار است، به نظر لازم بود خیلی پیش‌تر چاره‌ای جدی اندیشیده می‌شد دیر شده است لیکن تکالیف حاکمیتی و وظیفه‌ای در کنار مسؤلیت ذاتی و اجتماعی همچنین به موازات دستورالعمل‌های ملی و بین‌المللی، حکم و ایجاب می‌کند که باید آغاز نمود برای حرکت و اقدامی مؤثر، بازاندیشی در برنامه ها و طرح ها، تغییر نگرش و اولویت بخشیدن به موضوع چرا که جان هموطنان در میان است،  تا شاید نگرانی‌ها، وضعیت حاکم و آمارها را کاهش داده و بر آن غلبه نمود. چگونه است که اخبار متوسط روزانه 46 فوتی در اثر بحران سوانح رانندگی حتی در حاشیه و یا گوشه و کنار اخبار نمی‌گنجد و قرار نمی‌گیرد و در سایه کم‌توجهی‌ها اقدامی شایسته و  لازم در جهت آگاه‌سازی افکار عمومی و خروج از عادی‌انگاری جامعه صورت نمی‌پذیرد، گویی همه پذیرفته‌اند که حوادث ترافیکی امری رایج و اجتناب‌ناپذیر و سهم و بخشی از زندگی ماشینی و وابستگی به آن شده است، باید اذعان داشت در این بحران چاره‌اندیشی برای پیشگیری و مقابله بسیار مهمتر از درمان پس از وقوع سوانح است. جمعیت طرفداران ایمنی راهها همواره بر این باور بوده و هست که "حتی یک کشته هم در سوانح رانندگی زیبنده و…

با امضای قرارداد همکاری بین دانشگاهی بین دو دانشگاه علوم پزشکی تبریز (مرکزتحقیقات ترافیک) و دانشگاه غازی (Gazi) ترکیه، همکاری‌های علمی و آموزشی فی مابین توسعه می‌یابد.